تفاوت شرکت با مسئولیت محدود با شرکت های سهامی
در این مطلب به تشریح تفاوت‌های شرکت های با مسئولیت محدود و شرکتهای سهامی میپردازیم. ابتدا به بیان تعریف مختصری از شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی میپردازیم. شرکت سهامی به شرکتی گفته می‌شود که تمام سهام آن، توسط موسسین شرکت زمان تاسیس شرکت تامین می‌شود. در حالیکه موسسین شرکت با مسئولیت محدود، غالبا از دو یا چند نفر تشکیل شده اند؛ و هر کدام به میزان سرمایه‌ای که وارد داشرکت کرده‌اند، مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند. شرکت سهامی و شرکت مسئولیت محدود در میزان حق رای، حداقل شرکا، مدت زمان مدیریت مدیران و دیگر فاکتورهای هم با هم تفاوت دارند. یکی از این فاکتورهای حیاتی سهام یا قطعات سهام است.
همانطور که در بالا ذکر شد، از تفاوتهایی که یک شرکت با مسئولیت محدود نسبت به شرکتهای سهامی دارند این است که سرمایه این شرکت به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی گردد. منظور از سهم، به مفهوم اخص آن، در معنایی که برای شرکت سهامی تعریف شده است می باشد.عدم تجویز تقسیم سرمایه به سهام در این شرکت، تنها بر شیوه نقل و انتقال سرمایه اثرگذار است و ماهیت شرکت و مسئولیت شرکا را تحت تأثیر قرار نمی دهد.
قوانین مربوط به نقل و انتقالات سهم
برخلاف آزادی نقل و انتقال سهام در شرکتهای سهامی، واگذاری سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود با رعایت دو شرط امکان‌پذیر است. در بیان شرط نخست ماده ۱۰۳ قانون تجارت ۱۳۱۱ مقرر می کند « انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی». شرط دیگر آن رضایت دارندگان اکثریت معینی از سهم الشرکه به همراه اکثریت عددی، که در ماده ۱۰۲ به صورت زیر بیان میدارد.
« … سهم الشِرکَه را نمیتوان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آنها بوده و اکثریت عددی (بیش از نیمی از شرکا) نیز داشته باشند ».
راجع به اشخاص موضوع مقرره مزبور، این ابهام وجود دارد که آیا عبارت «نمی توان به غیر منتقل نمود» ناظر به غیر شرکای شرکت است یا هر شخصی به جز شریک واگذارنده را دربر می گیرد. اعم حقوقدانان بر این باورند که «چون مقررات بالا مختص انتقال به غیر است، انتقال سهم الشرکه بین شرکا محتاج به تشریفات بالا نیست و آزاد و بلااشکال دانسته شده است».
دیدگاه فوق مبتنی بر این استدلال است که شرکت سهامی با مسئولیت محدود بیشتر میان اشخاص دارای پیوندهای خانوادگی تشکیل می گردد و در نتیجه انتقال سرمایه میان شرکا را نباید مصداق واگذاری به غیر به شمار آورد.
بدون دیدگاه